| Imbosbeek | Open in Beken Atlas Veluwe |
Imbosbeek
De driehoek Apeldoorn-Dieren-Arnhem omvat niet alleen het hoogste, maar ook het meest massieve deel van de Veluwse stuwwallen. Dat heeft tot gevolg dat zich in dit hoge heuvel-complex ook de omvangrijkste grondwaterbel van de Veluwe bevindt. Het grondwater reikt hier tot ongeveer 45 m + NAP! Op enkele plaatsen komt dit water, waarschijnlijk mede dankzij gestuwde ondoorlatende lagen, aan de oppervlakte. Dit is het geval bij de uit maar enkele huizen bestaande buurtschap De Imbos. In een ondiepe laagte liggen daar een tweetal sprengetjes – inderdaad op een hoogte van ongeveer 40 m – die zich een eindje noordwaarts verenigen en doodlopen in een moerasje. Het hele systeem is niet meer dan een paar honderd meter lang. Er zal oorspronkelijk een natuurlijke bron zijn geweest. In 1724 is al sprake van “den Imbosbeek bij de doornestruyken”. In 1764 werden er in verband met de plaatselijke ontginning bij de beek, een paar huizen gebouwd.
Het dalletje waar het Imbosbeekje stroomt, is te volgen tot het dal van Coldenhove, westelijk van Eerbeek. Het is mogelijk dat lang geleden, in tijden met een natter klimaat – en voordat stuifzanden ook dit deel van de Veluwe teisterden – het oorspronkelijke natuurlijke beekje van de Imbos doorliep tot aan de Veluwerand.
In de 90’er jaren van de 20e eeuw, ging het lang verwaarloosde en drooggevallen systeem dankzij een aantal natte winters weer water bevatten. Het grondwater was ongeveer 80 cm gestegen. Dit bracht de Vereniging Natuurmonumenten, eigenaar van het gebied, ertoe het Imbosbeekje schoon te maken en op te knappen. Onder een paar zandwegen werden duikers gelegd. Dit alles was geen overbodige luxe: in dit uitgestrekte natuurgebied waar oppervlaktewater uiterst schaars is, is een stromende beek erg belangrijk voor zowel klein gedierte als grote grazers. Overigens, een beekje dat gevoed wordt door de top van de waterbel zal erg gevoelig blijven voor dalingen van de grondwaterstand.
april 2023
