Van het bestuur

Na een heel mooi jubileumjaar richten we ons op de toekomst: wat vraagt onze aandacht, waar moeten we op reageren en op welke manier. De afgelopen jaren nam cultuurhistorie een belangrijke plaats in, in onze activiteiten. Dat is effectief geweest. Het Waterschap Vallei en Veluwe heeft, mede door onze invloed, cultuurhistorie als een van de uitgangspunten voor het beleid. Het molen- en beken register heeft veel aandacht gekregen en op verschillende plaatsen zijn en worden watermolens of waterraderen herbouwd.

Er zijn meer onderwerpen die om aandacht vragen, water is een heel belangrijk onderwerp, maar ook de ecologie, het onderhoud en de verrommeling van de beken verdienen aandacht. Het onder de aandacht brengen van de beken aan publiek en vooral de jeugd vraagt blijvende attentie. Gelukkig zijn er veel enthousiaste vrijwilligers die excursies verzorgen en contacten leggen met bv scouting. Het verhaal vertellen van de Veluwse beken via boeken, wandel- en fietsroutes, excursies en een mooie website is essentieel anders verdwijnen de beken langzaam maar zeker.

Door de droogte van de afgelopen jaren zijn veel beken een deel van het jaar droog komen te staan. “Water in de beken” schreeuwt om aandacht. Ook dit voorjaar is extreem droog en veel beken zijn alweer drooggevallen. Water in de beken is essentieel om de beken te laten functioneren en levend te houden. In heel Nederland is de discussie over water in alle hevigheid losgebarsten. Ondanks het derde droge jaar op rij wordt toch nog gesproken over uitbreiding van de waterwinning op de Veluwe en als we om ons heen kijken wordt op de flanken van de Veluwe grondwater gebruikt voor beregening. 

Er worden talrijke ideeën geopperd om het probleem op te lossen en er vinden discussies plaats op basis van belangen van de verschillende groepen. Als stichting zijn we betrokken in een aantal discussies met provincie, waterschap en Vitens. Om een standpunt te kunnen bepalen, hebben we gelukkig ondersteuning van de werkgroep hydrologie, want het is een technisch ingewikkelde discussie en de belangen van de verschillende deelnemers zijn groot en soms is de omvang moeilijk in te schatten. 

Op dit moment hebben we in het bestuur een intensieve discussie wat ons standpunt moet zijn en ook op welke wijze we daarmee om willen gaan. Roepen we alleen “we zijn het er niet mee eens”, doen we mee in de discussies, of ontwikkelen we een idee hoe we het zouden willen en gaan we met dat idee de boer op. In hoeverre willen we actief de media gebruiken om onze ideeën te verkondigen en zorgen we ervoor dat onze donateurs en alle andere mensen die de stichting een goed hart toedragen, dat ook blijven doen. We zijn geen actiegroep, maar we moeten wel het belang van de beken op de Veluwe goed onder de aandacht blijven brengen. Hoe kunnen we dat doen en welke weg slaan we in, vragen die we urgent moeten beantwoorden en omzetten in daden.

Veel van de beken zijn belangrijk voor bijzondere soorten zoals de beekprik en in de beekoevers broeden ijsvogels. De soorten in en rond de beken zijn afhankelijk van voldoende water van goede kwaliteit, dus water en ecologie zijn nauw verbonden. Ook in de discussies die nu gaande zijn over water vasthouden, is de ecologie in de beken een factor bij het onderhoud. Als de beken minder goed onderhouden worden, kan het grondwaterniveau lokaal stijgen, maar wel met als resultaat dat de beken verdwijnen en niet meer stromen. Ook in deze discussie willen we betrokken zijn,

Als we overzien wat er allemaal speelt, is dat heel veel, dus moeten we nadenken hoe we onze energie en invloed zo goed mogelijk tot hun recht laten komen. Het is bijna niet mogelijk alles tegelijk heel intensief te doen. We zijn een kleine stichting die draait op vrijwilligers met een beperkte hoeveelheid tijd. Bovendien willen de vrijwilligers iets doen wat ze leuk en belangrijk vinden. En terecht. Het is de taak van ons als bestuur om mensen en onderwerpen tot hun recht te laten komen en actief en effectief te zijn in de discussies die nu spelen. Een uitdaging die we de komende periode handen en voeten moeten geven.

Ella de Hullu, voorzitter
juni 2020